بررسی ویژگی های قفل کن شفت

امتیاز دهید.

قفل کن شفت یا شرینک یک قطعه است که روی محور گیربکس یا شفت نصب می‌شود. این قطعه فاقد هرگونه خار یا محل قفل شدن است و این قابلیت سبب شده شفت تقویت شود.

همچنین قطر آن کم شود. ابعاد داخلی این محصول بین 14 تا ۵۰۰ میلی متر متغیر است. کاربرد اصلی قفل کن رابط بین شفت و محور است. محورهای انتقال قدرت با شفت ها از طریق این قطعه مرتبط می‌شوند.

قفل کن ها با ابعاد و قطرهای مختلف تولید می‌شوند. پویا استیل یک مجموعه معتبر جهت عرضه انواع مختلف قفل کن است که آماده ارائه مشاوره تخصصی می‌باشد.

روش کار قفل کن شفت

یک قطعه نصب شدنی یا HUB داریم که درون آن یک سوراخ گشاد ایجاد می‌کنند. شافت یا محور با قطعه نصبی فاصله  دارند. این فاصله با قفل کن  پر می‌شود.

پیج های قفل کن وقتی سفت می‌شوند، سطوح داخلی و خارجی آن  به سمت داخل و خارج حرکت می کنند. این کار سبب می‌شود که سه قطعه قفل، قطعه نصب شدنی  و شافت به هم قفل شوند.

کاربرد قفل کن

قطعات مختلف را می توان با قفل کن به شفت یا محور وصل کرد. انواع دنده تایم، دنده زنجیر و دنده انتقال قدرت را با آن می توان به شفت متصل کرد.

برای اتصال محور به کلاچ، دیسک ترمز، پولی تسمه، میل سوپاپ و چرخ دنده نیز از قفل کن استفاده می‌شود. همچنین بازوهای های انتقال دهنده و بوشن های محدود کننده حرکت شافت با قفل کن قابل نصب روی شفت هستند.

مزیت‌های شرینک دیسک یا پاور لاک

قفل کن شفت باعث می‌شود که بتوان روی شافت یا محور هر گونه قطعه صنعتی را نصب کرد. در صورتی که قطعه خار نداشته باشد یا فاقد جای خار باشد هیچ مشکلی برای نصب روی محور پیش نمی آید زیرا قفل کن نیاز به خار ندارد و به راحتی می توان با آن قطعات را به محور یا شفت وصل کرد.

نبود خار و جای آن روی محور یا شفت باعث کاهش قطر محور و تقویت شافت می‌شود. بنابراین در مصرف مواد اولیه صرفه‌جویی می‌شود. مهم‌ترین مزیت قفل کن ارتباط دادن محورهای انتقال قدرت مختلف است.

رابطه بین قفل کن و محور

قفل کن شفت روی محور یا شفت دامنه حرکتی بلبرینگ ها را کنترل می‌کند. به کمک آن می‌توان بلبرینگ های خطی و دامنه حرکت آنها را به نقاط دلخواه محدود کرد.

همچنین بسته به طول میله دامنه حرکت بلبرینگ خطی را محدود کرد. وظیفه کلی قفل کن ها نصب انواع قطعات، هدایت و توقف حرکت آنها روی محور است.

ساده ترین مدل قفل کن شبیه یک رینگ است. این رینگ یک پیچ فلزی دارد که کمک می‌کند روی بدنه شفت یا محور ثابت شود. بسته به قطر محور یا شفت انواع مختلفی قفل کن وجود دارد. در مدل ساده فشار پیچ مغزی باعث می‌شود شفت یا محور ثابت شود.

در مدل های پیشرفته تر قفل کن، پیچ مغزی با فشار دادن محور را ثابت نمی‌کند بلکه پیچ با فشرده‌سازی و نزدیک کردن لبه های قفل حلقه را روی محور ثابت می‌کند.

قفل کن یا شرینک دیسک

ویژگی های پاور لاک

قفل کن خیلی راحت و سریع روی شفت نصب می‌شود و برای سفت کردن آن  فقط چند پیچ را باید محکم کرد و نیازی به چکش نیست.

برای جدا کردن آن نیز از محور فقط کافیست پیچ ها شل شوند. این قطعه واسط برای اتصال انواع قطعات بر روی محور به کار می رود.

در صورتی که دو قطعه را بدون قفل بخواهید نصب کنید لازم است بین محل خار قطعه نصبی و محور یا شفت انطباق وجود داشته باشد.

رعایت این انطباق کاری هزینه بر و زمان‌ گیر است. با استفاده از قفل کن ها نیاز به تراشکاری نیست و در زمان صرفه جویی می‌شود.

زمان صرف شده برای مونتاژ قطعات نیز کم می‌شود. همچنین در زمان تعمیر قطعات صرفه‌جویی می‌شود.

نقش پاور لاک از نظر عدم آلودگی

قفل کن ها باعث می‌شوند سطوح به صورت فشرده به هم محکم و متصل شوند و راهی برای ورود کثیفی و آلودگی وجود نداشته باشد.

در اتصال قطعات صنعتی و نصب شدنی بر روی محور یا شفت بخش هایی مثل خارها یا اسپلاین ها بیشتر در معرض آلودگی هستند. با نصب قفل کن ها احتمال آلوده شدن این بخش ها کم می‌شود.

جمع بندی نهایی

قفل کن شفت مزیت‌های زیادی نسبت به سایر روش های کوپلینگ دارد. از نظر سطح اطمینان، هزینه سهولت نصب یا حذف و مقاومت در برابر آلودگی نیز کاربرد آن بهتر است.

برای جفت کردن دو قطعه صنعتی روش های زیادی وجود دارد. میتوان یک توپی را روی محور یا شفت با کوپلینگ های مبتنی بر خار یا شیار دار نصب کرد.

در روش دیگر برای وصل کردن چرخ دنده به شفت از شیوه اختلاف دما بین دو قطعه استفاده می‌شود. در روش کاملا سنتی دو قطعه به هم جوش داده می‌شوند.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *