یکی از پوششهای آبکاری تزئینی که روی فولاد و لولههای سیلندری ایجاد میشود، کروم است. میل کروم در برابر خوردگی مقاومت زیادی دارد، به همین دلیل در بسیاری از صنایع این میل را مورد استفاده قرار می دهند. در برخی از مواقع از کروم برای افزایش میزان سختی فولاد و سهولت تمیز کاری استفاده می کنند. روند آبکاری با استفاده از کروم به صورت اصولی انجام می شود. مواد شیمیایی که درون کروم به کار گرفته شده اند بسیار سمی می باشند.
بسته به سطح قطعه، آبکاری میله های کروم را بر اساس محلول های الکترولیت مانند سولفوریک اسید، هیدروکلریک اسید و هیدروفلوریک اسید انجام می دهند. استفاده کردن از فریک کلراید برای آلیاژهای که نیمونیک هستند رایج است. دلایل زیادی موجب آسیب به میله کروم میشود. هر یک از این دلایل را باید به خوبی بشناسید تا از آسیب این نمونه میله فولادی جلوگیری کنید.
آشنایی با مواردی که به میل کروم آسیب وارد می سازد
برخی از مهمترین دلایلی که موجب آسیب میله کروم میگردد عبارت است از :
عدم تطابق دمای وان کروم و چگالی جریان
یکی از مهمترین مشکلاتی که برای میله های کروم به وجود می آید عدم تطابق دمای وان کروم و چگالی جریان میباشد. این مشکل موجب میگردد که ظاهر نامناسبی در کروم به وجود بیاید. این شرایط می تواند موجب آلودگی کروم و کلریدها شود.
بالا بودن جریان
بالا بودن جریان یکی دیگر از مواردی است که موجب آسیب میله های کروم خواهد شد. رسوبات سوخته ای که روی کروم به وجود می آید به طور معمول در مناطقی است که چگالی جریان بالا می رود. کروم سریعا در صورت بالا بودن جریان رسوب می کند این اثر را شما بیشتر در مناطقی مشاهده می کنید که رسوبات کروم در قسمت انتها و لبه ها شکل می گیرند.
واکنش های بد شیمیایی روی میله کروم
واکنش های شیمیایی بد که روی میله های کروم به وجود می آید یکی دیگر از مواردی است که به این میله ها آسیب می رساند. این واکنش ها پوشش ضعیفی را روی میله های کروم ایجاد می کنند. به همین دلیل مقاومت آنها از بین می رود. مشکلات اتصال الکتریکی موجب ضعیف شدن میله های کروم خواهد شد. تماس ضعیف و یا متناوب، جریان را به قسمت های آبکاری حمل خواهد کرد. این وضعیت در دوره هایی که طولانی است بیشتر میشود. زمانی که واکنش های شیمیایی بد روی میله های فولادی به وجود بیاید پوشش ضعیف میشود و میله ها دیگر قابلیت تعمیر ندارند.
پیوند ضعیف بین میله و سطح زیرین
پیوند بسیار ضعیفی که بین میل کروم و سطح زیرین آن وجود دارد یکی دیگر از مواردی میباشد که به میله ها آسیب وارد میکند. این مورد موجب چسبندگی ضعیف میله ها خواهد شد. چسبندگی ضعیف میله ها و بلند شدن رسوبات کروم از مشکلاتی است که در صورت پیوند ضعیف کروم مشاهده میگردد. این امر موجب سطح ضعیف خواهد شد که طی فرآیند آبکاری به درجه مناسب نمی رسد. رسوب کردن میله های کروم به دلیل چسبندگی ضعیف بعد از مدتی مشاهده خواهد شد. اگر سطح میله به درستی آماده نشود زمان آبکاری هر یک از میله ها آلاینده های کمتری پیدا میشود. این مشکل بیشتر زمانی به وجود می آید که کروم را روی کروم به کار بگیرند. در فرایند پیش از آسیاب کردن باید کرومهای قبلی حذف شوند.
ضعیف بودن پایه کروم
ضعیف بودن پایه کروم یکی دیگر از مواردی است که موجب آسیب میل کروم خواهد شد. شرایطی که برای ایجاد سوراخ و همچنین خراش انداختن میله ها فراهم میشود باید در یک سطح صاف باشد. کروم از کانتور های فلزی پیروی می نماید. این به این معنا است که هر نقصی روی کروم اگر افزایش یابد جریان بیشتری را جذب میکند. با جذب کردن جریان بیشتر رسوبات در کروم افزایش می یابند. این مسئله موجب می شود که سطح ناهموار و خشن روی کروم به وجود بیاید.
خارج نشدن مواد خارجی از روی میله کروم
زمانی که آبکاری با کروم روی میله ها انجام میشود باید تمامی مواد از روی میله خارج شوند. اگر آبکاری میله های کروم به صورت اصولی انجام نگردد بعد از مدتی حفره هایی روی میله ها ایجاد خواهد شد. ایجاد حفره یکی از مشکلات و آسیب های جدی است که روی میله ها به وجود می آید. تشخیص دادن این حفره ها تا حدودی دشوار است. مواد خارجی که زمان آماده سازی میله های کروم روی سطح میله وجود دارند باید با استفاده از دستگاه ها و استانداردهای مشخص شده از بین بروند.
تغییرات دما و خرابی میله کروم
تغییرات دما یکی از مشکلاتی است که به میله های کروم آسیب جدی وارد میکند. در صورتی که تغییرات دما روی میله های کروم ایجاد شود ترک های میله ها افزایش پیدا خواهد کرد. ترکخوردگی هایی که روی میله های کروم وجود دارد به سطح میله آسیب جدی می زنند. میله های سیلندر و میله های فولادی در برابر خوردگی مقاومت زیادی ندارند آنها باید با استفاده از پوششهای مخصوص مقاومتشان بالاتر رود. یکی از پوششهایی که مقاومت آنها را افزایش میدهد کروم است.
بدون نظر